1. |
||||
Ordenaré todas las ideas para así entendernos mejor
Te haré un espacio en mi cueva sin eco lo malo es menor
Ordenaré todos los recuerdos para entender qué fue lo que ocurrió.
Por qué nos duele en el centro si se supone que hubo perdón
A la espera de un sentido más amplio
Nos quedaremos a compartir
Volver a sentir (Puede no pasar)
Volver a vivir (Puede no pasar, no)
Que hoy no soy estoy esta de aquí
Volverás cuando te vayas o no
|
||||
2. |
||||
Miradme estoy aquí
Me desgasto cada noche
Por hacerte sentir
Y el flexo ya no prende
Es hora de cambiar
La mampara por realidad
Y a lo mejor mis palabras no pasan de un bar
Tampoco es que necesite más
Pero siempre quiero
Sobrepasar
Por qué tengo que desarrollar
Una identidad digital
Sin saber quién soy
En el mundo real
Por qué tengo
Que desarrollar una identidad
Tan lejana, poco espacial
De una versión anterior a mí
Miradme estoy aquí
Mi ventana es la más grande
Tengo más que compartir
Y el flexo ya no prendre
Es hora de cambiar
Las sombras por la luz central
Y a lo mejor mis palabras no pasan del mar
Tampoco es que necesite más
Pero siempre quiero
Sobrepasar
Por qué tengo que desarrollar
Una actividad adicional
Y dudar en todo momento
de lo que hay en mí
Por qué tengo
Que desarrollar una actividad
Innecesaria, poco vocacional,
Para poder vivir de ti
|
||||
3. |
||||
Nos ha costado mucho vivir la conclusión
Es todo más fácil cuando aceptas la opción de suspenso
No es el fin del mundo
Agárrate fuerte
Estoy a punto de decirte todo lo que creo
A veces quiero quedarme encerrada para siempre en esta habitación
ser tierra en barbecho y recogerme cuando venga otra generación
No somos seres de luz
Ya es suficiente con ser parte de esta existencia
Soy un ser a secas
Donde no existe la magia
Hay palabras encajadas en espacio conectan
A veces quiero quedarme encerrada para siempre en esta habitación
ser tierra en barbecho y recogerme cuando venga otra generación
Sin que nadie me riegue
Sin que nadie me corte la mala hierba
Crecer desprotegida y sentir el riesgo
|
||||
4. |
A Canción Sen Título
03:25
|
|||
Non nos verán nunca mais
As portadas quedaron pechadas
Non nos verán nos escaparates
Tampouco nos de historia sen vida
Todo o que pensarán
Non será porque nunca existiu
Todo o que falarán
Quedará en silencio e respiro
Quen nos poderá escoitar
Se o facemos todo con sixilo
Quen nolo vai reservar
Se non sabemos nin a que viñemos
Non sei por onde atallar
E é normal se non teño camiño
|
Streaming and Download help
If you like Marenitas, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp